Ο Miguel Serrano (γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1917 και απεβίωσε στις 28 Φεβρουαρίου του 2009), καταγόταν από οικογένεια Βησιγότθων, υπήρξε διπλωμάτης του Χιλιανού κράτους, εξερευνητής, θεωρητικός του εσωτερικού και μυστικιστικού εθνικού σοσιαλισμού, συγγραφέας ποιημάτων και βιβλίων και σημαντικό στέλεχος του παγκόσμιου Εθνικοσοσιαλισμού.
Είχε ασπαστεί και μελετήσει νέο-γνωστικές φιλοσοφικές κατευθύνσεις με τις οποίες προσπάθησε να διαφωτίσει τις υπερφυσικές καταβολές της Υπερβόρειας και των Αρίων. Υπήρξε μύστης εσωτερικών θεωριών και μελετητής του Πλάτωνα, υιοθέτησε τις θέσεις της Μαξιμιανής Πόρτας σχετικά με την θεώρηση του Αδόλφου Χίτλερ ως Άβαταρ που πολεμά την σκοτεινή εποχή Kali Yuga, ενώ εξύμνησε μέσω της μελέτης, την θεωρία του Carl Jung σχετικά με τα αρχέτυπα. Συμπαθούσε ιδιαίτερα τις Ινδουιστικές-Βεδικές και Νορδικές παραδόσεις ενώ μελέτησε εις βάθος τον Ελληνικό πολιτισμό και διατήρησε επαφές με Έλληνες εθνικιστές μέχρι και λίγα χρόνια πριν τον θάνατο του.
Το πλήρες όνομα του είναι Miguel Joaquin Diego del Carmen Serrano Fernández, γεννήθηκε στο Santiago και σπούδασε στο Internado Nacional Barros Arana. Εν αρχή κινήθηκε στα πλαίσια του Μαρξισμού, όμως ήρθε σε σύγκρουση με τις υλιστικές θεωρίες της αριστεράς, οπότε και αποφάσισε να γίνει μέλος στο Movimiento Nacional Socialista de Chile (M.N.S.), το κόμμα του Jorge González von Marées κατά το έτος 1939 και άρχισε να αρθρογραφεί στο φυλετικό έντυπο Trabajo. Με την είσοδο των ΝΑΖΙ στην ΕΣΣΔ, αρχίζει να εκδίδει το δικό του έντυπο La Nueva Edad ("The New Age"/Η Νέα Εποχή), ενώ προωθεί την μετάφραση των ‘’Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών’’. Κάνοντας χρήση των θεωριών και παραδόσεων των Γνωστικών Καθαρών, θεωρεί τον Γιαχβέ ως το απόλυτο κακό, το οποίο προέρχεται μεταφυσικά από άλλον πλανήτη και το ονομάζει Demiurge. Στα τέλη του 1941 μυήθηκε στα μυστήρια μιας κλειστής εσωτερικής και μυστικιστικής κάστας Χιλιανών, δημιουργημένη από έναν Γερμανό μετανάστη στην Χιλή. Η σέκτα εξασκούσε τεχνικές μαγείας, ταντρικού σεξ, ενώ μελετούσαν μέσω του μυστικισμού, Νίτσε και Πλάτωνα. Έθεταν ως στόχο την ανάπτυξη του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος παγκοσμίως, ενώ λάτρεψαν τον Αδόλφο Χίτλερ ως τον απόλυτο Άβαταρ, που θα σώσει την Λευκή φυλή και τον Λευκό πολιτισμό. Τον θεώρησαν boddhisatva και του έδωσαν μεταφυσικές και μυστικιστικές ιδιότητες.
Επηρεασμένος από τις θεωρίες που θέλουν τους ΝΑΖΙ να έχουν εγκαταστήσει βάσεις στην Ανταρκτική, θα ακολουθήσει τις Χιλιανές Ένοπλες Δυνάμεις σε κάποιες έρευνες στην Ανταρκτική, ως δημοσιογράφος. Το ταξίδι θα μείνει για πάντα στην μνήμη του.
Το 1951 θα έρθει για πρώτη φορά στην Ευρώπη, ακόμα επηρεασμένος από τις ενέργειες του Χίτλερ θα πάει στην Ελβετία και θα γνωρίσει τον Herman Hesse και τον C.G. Jung. Με τον τελευταίο θα ανταλλάξει σκέψεις και απόψεις σχετικά με την μυθολογία, τα Αρχέτυπα και την Ευρωπαϊκή παράδοση. Την εμπειρία αυτή θα μεταφέρει στο βιβλίο του C.G. Jung and Hermann Hesse: A Record of Two Friendships.Τα πλέον επιτυχημένα βιβλία του είναι τα"The Hermetic Circle" και"Adolf Hitler – The Ultimate Avatara.
Το 1953 αρχίζει να υπηρετεί στο διπλωματικό σώμα της Χιλής, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση. Θα υπηρετήσει σε Ινδία, Βουλγαρία, Αυστρία ,Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία. Στην Ινδία μάλιστα αντιμετωπίστηκε με πολύ σεβασμό, μιας και οι θεωρίες του σχετικά με τον μυστικισμό, την μεταφυσική και την ύπαρξη μυστικών πολιτιστικών ριζών των Λευκών στα Ιμαλάια, έβρισκαν ευρεία απήχηση τόσο στην Ινδική κοινωνία, όσο και σε άτομα των κυβερνητικών θέσεων. Εκεί έγινε πολύ καλός φίλος του Δαλάι Λάμα, της Ιντίρας Γκάντι και του Jawaharlal Nehru.
Υπηρέτησε ως εκπρόσωπος της Χιλής στην Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και του United Nations Organisation for Industrial Development (UNUDI). Το επίπεδο και η προσωπικότητα του τον έκαναν φίλο με τις μεγαλύτερες μορφές του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος όπως οι Léon Degrelle, Otto Skorzeny, Hans-Ulrich Rudel, Saint-Loup και Hanna Reitsch. Επίσης επισκέφθηκε τους Julius Evola, Hermann Wirth, Wilhelm Landig και Ezra Pound. Επέστρεψε στην Χιλή αμέσως μετά την πτώση του Πινοσέτ με το κίνημα του οποίου διαφωνούσε και δραστηριοποιήθηκε ακόμα πιο έντονα στα εθνικοσοσιαλιστικά δρώμενα. Τον Μάιο του 1984 θα αποδώσει δημοσία θέα Εθνικιστικό χαιρετισμό στην κηδεία του αξιωματικού των SS Walter Rauff στρέφοντας τα ΜΜΕ εναντίον του , ενώ το 1993 θα διοργανώσει εκδηλώσεις υπέρ του Rudolf Hess καθώς επίσης και εις μνήμη 63 νεαρών Χιλιανών εθνικοσοσιαλιστών, οι οποίοι το 1938 κατέλαβαν ένα δημόσιο κτίριο σε μια αποτυχημένη προσπάθεια για πραξικόπημα. Οι 63 εκτελέστηκαν με μία σφαίρα στο κεφάλι ο καθένας.
Οι επαφές τους με το παγκόσμιο εθνικιστικό κίνημα ήταν βαθιές και έφταναν μέχρι την Ελλάδα. Υποστηρίζοντας το Ελληνικό εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα, έδωσε συνέντευξη στο Φυλετικό έντυπο ''Το Αντίδοτο'' και απευθυνόμενος στους Έλληνες εθνικοσοσιαλιστές έγραψε:
''Μέσω του <<Αντιδότου>> επιθυμώ να στείλω μήνυμα θάρρους και πίστης προς όλους τους ιδεαλιστές από την Ελλάδα οι οποίοι μέσα στην σκοτεινότερη Εποχή του Σιδήρου, μάχονται για την Αλήθεια και το Φως ενάντια στην Συνωμοσία του Ψεύδους και της δολοπλοκίας. Προς όλους όσους εμπνέονται μέσα στην αρχαία παράδοση των Δωριέων Ηρώων της Σπάρτης και που ακόμα οραματίζονται τους Υπερβόρειους .'' Και κλείνοντας την συνέντευξη θα πει '' To μήνυμα μου θα είναι, αγωνισθείτε μέσα στην χρυσή Ελληνική παράδοση των ηρώων της Σπάρτης, για καθήκον, για τιμή και για τα ιδανικά πέρα από τον υλισμό.''
Η μεταφυσική, ο μυστικισμός, οι ανατολικές και οι Ευρωπαϊκές θρησκευτικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, η Ελλάς, ο Λευκός πολιτισμός και ο Αδόλφος Χίτλερ, αποτέλεσαν τις κινητήριες ουσίες της ζωής του. Κινούμενος στα μυστικιστικά πλαίσια απέρριψε ολοκληρωτικά τον υλισμό και ότι συγγενεύει με αυτόν και βυθίστηκε στους λαβύρινθους του εσωτερισμού και της μαγείας.